A beary good hostel - daanhalma goes HK deel 1

Tjongejongejonge... Ik lees net dat het al meer dan een maand geleden is dat ik er eens rustig voor ben gaan zitten. En als jullie denken dat ik het druk heb: mwa best wel eigenlijk. Maar nu heb ik weer even tijd vrij gemaakt, want het is echt tijd: tijd voor een nieuw lang verslag! Deel 1 van de afgelopen maand wel te verstaan, want om het nog een beetje spannend te houden, zal ik de afgelopen weken in 3 delen beschrijven, en zal ik dit deel van de trilogie beginnen waar ik vorige keer ben geëindigd: in Hong Kong.

Wel te verstaan op Hong Kong Airport. Wanneer ik hier in Hong Kong tijd vind om een tripje te maken doe ik dat, ik begin steeds meer te beseffen, veel meer nog dan in het begin, dat ik hier eigenlijk máár vier maanden zit. En dat de tijd als het zo gezellig is als hier, voorbij vliegt. Nog zo veel plannen, nog zoveel te zien, en gelukkig al zoveel gedaan.

Terug naar Hong Kong airport, waar ik met twee vrienden zat te wachten op mijn vliegtuig naar Singapore. Een land dat in geen opzichte te vergelijken is met welk land dan ook in Europa. Wat me als eerste opviel nadat ik samen met Michael en George, een Oostenrijkse en Duitse vriend, arriveerde in Singapore: het was schoon. Echt schoon, schoon als in moeders zou er trots op zijn. Als je auto's zag rijden leken ze nieuw, geen stofje te bekennen. Als je op straat liep kon je je eitje op de weg bakken en opeten, want het weer was warm maar bovenal: de wegen zijn zo schoon! En het meest bizarre: Kauwgom is in Singapore verboden. Bij de douane wordt het afgepakt, als je het toch naar binnen smokkelt kun je (jawel) een gevangenisstraf oplopen. Ik dacht dat het een geintje was, maar iedereen heeft mij op het hart gedrukt dat het toch echt zo was.

Singapore zelf was echt geweldig. We zijn naar een nacht safari geweest (een echte safari ja!), we zijn naar een onderwater wereld geweest, we hebben uiteraard de stad zelf verkend, en we zijn naar de 'Marina Bay Sands' geweest: een hotel bestaande uit drie wolkenkrabbers en een schip erop, die ze met elkaar verbindt (foto's). Behalve dat we daar naar boven zijn gegaan voor het prachtige uitzicht, kon ik het natuurlijk niet laten mijn geluk daar in het casino te beproeven. Waar ik in Macau 20 euro won, won ik hier maar liefst 100 euro! (geen rede uiteraard om me nu financieel afhankelijk te gaan verklaren, sorry mam en pap).

Ons verblijf was in een goedkoop hostel, het 'Beary good Hostel' maar als jullie nu denken dan het drie keer niks was: fout! Het was echt geweldig, 19 euro voor een nacht, overal beren om ons heen, en overal de tekst 'Do not smoke, the bears are watching you!' en misschien nog wel leuker: Do not smoke. Overtreders zullen woden neergeschoten. Overlevers zullen nog een keer worden neergeschoten'. Het was zo geinig dat we besloten een extra nachtje daar te blijven slapen, omdat we voor de laatste nacht nog niets hadden geboekt.

Het was echt een hele gezellige trip, zo samen met Michael, George, en Cammy natuurlijk: mijn Schotse maat die net zo gek is van voetbal als ik. Maar zoals aan alles een eind komt, kwam ook aan deze trip een einde. Gelukkig lag er veel leuks in het verschiet, en het meeste gerelateerd aan jawel: voetbal. Want jullie denken toch hopelijk niet dat ik hier minder voetbal kijk dan in Nederland.

Allereerst ben ik midden in de nacht naar een Schotse pub gegaan samen met Cammy en twee andere jongens, om daar Schotland tegen Wales te kijken. Cammy als een echte Schotse supporter gehuld in zijn kilt, wij met een lekkere Schotse pils in onze hand, hebben genoten van de atmosfeer die er hing in de pub. De Schotten gingen helemaal los tijdens hun wedstrijd, want er wonen hier meer dan ik had kunnen denken. Het werd jammer genoeg 1-2 voor Wales. Desalniettemin een leuke avond, een ervaring, en de volgende wedstrijd lag alweer in het verschiet! Next stop: Mong Kok stadion, waar het Nationale team van Hong Kong het opnam tegen Maleisië, tijdens hun tweede en laatste wedstrijd van het jaar. Officiële wedstrijden speelt Hong Kong niet, en studenten mochten voor 2 euro naar binnen. Dat was het ook echt wel waard: ik heb (om even in de woorden van Willem van Hanegem te spreken, zelden zoveel koekenbakkers op een veld zien rondrennen. De nummer 160 tegen de nummer 162 van de Fifa wereld ranglijst tegen elkaar, eindstand 0-3 voor Maleisië. In de rust nog wel een shirt van het Hong Kong nationale elftal gekocht, iets duurder dan mijn kaartje: 65 euries, maar wat een mooi shirt zeg! (foto).

Na de wedstrijd werd het even wat rustiger: er moest ook maar eens gewerkt worden. Individuele opdrachten, groepsopdrachten, wat toetjes en een presentatie: het zag er even naar uit dat reizen er voorlopig niet in zat. Maarja: soms moet je ook een beetje geluk hebben natuurlijk. Dan heb je zo'n avond, dat je aan het voetballen bent, dat je klaar bent en je even je agenda op je telefoon bekijkt. Maandag vrij, dinsdag publieke vrije dag, woensdag vrij.... en donderdag vrij?! 4 dagen vrij.. Sinterklaas was vroeg dit jaar! Van deze mogelijkheid heb ik gretig gebruik van gemaakt.

Alhoewel ik maar één avond had om iemand te vinden die mee wilde, was het niet moeilijk die te vinden: ik wist dat er een paar studenten die ik ken naar Taipei (Taiwan) wilden, maar als die niet met zijn allen tegelijk konden gaan gingen ze niet. Dat werd dus niets wist ik al, maar gelukkig wist ik ook al wie er wel mee wilde gaan: twee dagen daarvoor had ik Angie, een Canadees Chinees meisje gesproken, nog gesproken, ik ken haar vrij goed en wist dus dat zij ook super graag naar Taipei maar ze kon niemand vinden. Hoe mijn trip naar Taipei was, dat vertel ik echter pas in deel 2 van deze trilogie.

ik moet nog wel even vermelden dat ik minder foto's op deze blog zal plaatsen omdat ik er achter ben gekomen dat alle foto's die ik hier post op google komen te staan, dus ik ben wat voorzichtiger dan bij de eerste paar verslagen. Mocht je echt alle foto's willen zien: probeer dan via iemand die facebook heeft op mijn facebook pagina te komen, daar zijn alle foto's wel gepubliceerd.

Voor nu slaap lekker, ik heb morgen (straks) weer gewoon college, maar ach ik ben in Hong Kong: waar maak ik mij eigenlijk druk om. Zolang ik mijn koekies aan de ene kant, mijn coolaatje aan de andere kant, en mijn voetbal op mijn schermpje maar heb: Dan komt het met mij helemaal goed. Jammer dat Ajax niet heeft kunnen winnen, maar met 2-2 kan iedereen denk ik wel leven. Net als twee weekenden eerder denk ik, toen Pelle mij één van de vele mooie avonden bezorgde.

Tot deel 2!